بیماری مقاربتی شانکروئید چیست و چه علائمی دارد؟

یکی از بیماری‌های منتقله از راه جنسی و سکس، شانکروئید یا شانکرویید است. این بیماری از راه سکس منتقل می‌شود و عفونتی دردناک است.

بیماری‌های مقاربتی را می‌توانید به دکتر زنان و یا دکتر اورولوژیست و دکتر عفونی بسپارید و این دکترها برای تشخیص و درمان آن به شما کمک می‌کند. درمان بیماری‌های مقاربتی ممکن است که نیازمند دریافت دارو یا روش‌های درمانی دیگر باشد.

شانکروئید تناسلی چیست؟

شانکرویید، یکی از انواع بیماری های مقاربتی است که می‌تواند از طریق سکس از فرد آلوده به فرد سالم منتقل شود. این بیماری برای درمان نیازمند مداخله‌ی دکتر است و نمی‌توان سرخود آن را درمان کرد. شانکروئید یا زخم تناسلی بیماری است که از طریق یک باکتری ایجاد می‌شود. این باکتری وارد سیستم تناسلی می‌شود و اگر محیط مناسب باشد، ایجاد عفونت و سپس زخم می‌کند. این عفونت جنسی باعث ایجاد زخم‌های باز در آلت تناسلی می‌شود. بیماری شانکرویید کمتر در کشورهای پیشرفته دیده می‌شود و بروز آن در کشورهای جهان سوم و در حال توسعه بیشتر است.

شانکروئید به معنای زخم است و در زن و مرد دیده می‌شود. همچنین سنین مختلفی می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند. اخیرا به علت سکس محافظت شده این بیماری کمتر دیده می‌شود. به نقل از cdc:

بیماری شانکروئید بیشتر در افرادی که مهاجرت کرده‌اند و به کشورهای دیگر پناهنده شده‌اند، دیده می‌شود.

شانکروئید در زنان

بیماری شانکروئید در زنان هم دیده می‌شود. هنگامی که این بیماری آلت تناسلی زن را آلوده می‌کند، در اطراف ورودی واژن (بیشتر نزدیک به مدخل واژن) می‌توانید زخم باز را ببینید. این بیماری معمولا دردناک است و در بیمار ایجاد ناراحتی می‌کند. بیشتر زنانی به این بیماری مبتلا می‌شوند که با افراد متعدد سکس دارند و به سلامت جنسی خود اهمیت نمی‌دهند. در مواقعی ممکن است افرادی که به آنها تجاوز جنسی شده‌است هم به این بیماری مبتلا شوند.

شانکروئید در مردان

همان‌طور که گفته‌شد، این بیماری در مردان و زنان ایجاد می‌شود. ممکن است که مردان هم به این بیماری جنسی مبتلا شوند. مردانی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، در اطراف و روی پوست آلت جنسی‌شان زخم‌های باز می‌بینند. معمولا مردانی به این بیماری مبتلا می‌شوند که با کارگران جنسی یا همان sex workerها سکس داشته‌اند. همچنین برخی از مردان که سکس‌های محافظت‌شده ندارند، ممکن است که به انواع بیماری‌های جنسی مبتلا شوند.

علائم شانکروئید

علائم بیماری شانکروئید ممکن است در مردان و زنان متفاوت باشد، این علائم بطور معمول ۳ تا ۱۰ روز پس از آلوده‌ شدن توسط باکتری بروز می‌کنند، البته در تعداد معدودی از افراد هم علائم بروز نمی‌کنند.

• بارزترین علامت شانکروئید وجود برآمدگی‌های کوچک قرمز رنگ در اطراف اندام تناسلی افراد است.

• این برآمدگی‌ها به سرعت چرک می‌کنند، اندازه آنها بزرگتر و تبدیل به زخم می‌شوند. قطر این زخم‌ها از ۱ تا ۲ سانتی‌متر هستند اما ممکن است قطر برخی از زخم‌ها بزرگتر هم باشد.

• ممکن‌ است در صورت تماس با این زخم‌ها خونریزی به وجود بیاید.

• زخم‌های شانکروئید در مردان نسبت به زنان بسیار دردناک‌تر هستند.

• این زخم‌ها بیشتر در نقاطی ایجاد می‌شوند که در طول رابطه جنسی اصطکاک بیشتری دارند.

از سایر علائم شانکروئید می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• التهاب مجاری ادراری

• ترشحات غیرمعمول واژن

• سوزش در ادرار.

زخم شانکروئید یا زخم تناسلی شانکروئید چیست؟

زخم شانکروئید بسیار مشخص است. این زخم شاید با زخم‌های دیگر اشتباه گرفته شود اما به محض اینکه به برخی از ویژگی‌های آن توجه کنید، آن را می‌شناسید. زخم شانکروئید یک زخم باز است. به طوری که می‌توانید داخل زخم را ببینید. این زخم شبیه زخم سیفلیس، سفت و تکی و گرد با حاشیه‌های مشخص نیست. زخم شانکروئید دردناک است و لمس آن با درد شدید احساس می‌شود. برآمدگی‌های زخم شانکروئید قرمز می‌شوند، چرک می‌کنند و به زخم باز تبدیل می‌شود. اصلا نام این بیماری به خاطر زخم مشخص و واضح آن انتخاب شده‌است.

عامل شانکروئید

عامل ایجاد بیماری شانکروئید bacterium Haemophilus ducreyi است. این باکتری این بیماری را ایجاد می‌کند و می‌تواند باعث انتقال ایدز هم بشود و یا همراه با ایدز انتقال پیدا کند. بنابراین هنگامی که به این بیماری مبتلا می‌شوید، باید از نظر سایر بیماری‌های مقاربتی نیز غربال شوید.

تشخیص شانکروئید

جالب است بدانید که زخم شانکروئید به قدری واضح و مشخص است که برای تشخیص این بیماری تنها به مشاهده و معاینه نیاز است. با دیدن زخم شانکروئید می‌توان این بیماری را تشخیص داد. تشخیص شانکروئید چندان دشوار نیست و نکته‌ای که اهمیت دارد، این است که بعد از تشخیص شانکروئید باید بیماری‌های دیگر هم بررسی شوند و از نظر بیماری‌های مقاربتی دیگر هم باید تشخیص لازم انجام شود.

راه های درمان شانکروئید

درمان شانکروئید بسیار ساده است. برای درمان این بیماری یکی از روش‌های دارویی زیر مورد استفاده قرار می‌گیرد:

• ممکن است که دکتر برای بیمار یک دوز مفرد آزیترومایسین تجویز کند. این کپسول خوراکی باید مصرف شود.

• گاهی ممکن است که ۲۵۰ میلی گرم سفتریاکسون عضلانی برای فرد تجویز شود. این دارو بیمارستانی است.

• در مواردی برای فرد سیپروفلوکساسین ۵۰۰ میلی گرم دوبار در روز به مدت ۳ روز تجویز می‌شود.

• اریترومایسین ۵۰۰ میلی گرم ۳ بار در روز به مدت ۷ روز هم می‌تواند انتخاب دیگری باشد.

انتخاب هر کدام از این روش‌ها توسط دکتر تعیین می‌شود و نمی‌توان سرخود این داروها را مصرف کرد. برای درمان این بیماری باید به دکتر زنان و یا دکتر اورولوژی مراجعه کنید.

پزشک برای درمان شانکروئید از آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند آزیترومایسین، سفتریاکسون، سیپروفلوکساسین و اریترومایسین استفاده می‌کند. این دارو‌ها به صورت تک دوز با در دوره ۳-۷ روز بیماری را درمان می‌کنند.

طول درمان شانکروئید

درمان شانکروئید بستگی به روش انتخابی آن دارد. اگر انتخاب دکتر درمان تک دوز باشد، طول درمان یک روزه است. اما اگر این بیماری را با روش‌های چند دوزی درمان کنند، ممکن است که ۳ تا ۷ روز دوره‌ی درمان طول بکشد. با برطرف شدن علائم نباید داروها را متوقف کنید و باید تا انتهای دوره‌ی درمان را ادامه دهید.

پماد برای شانکروئید کاربرد دارد؟

درمان دارویی این بیماری با داروهای خوراکی انجام می‌شود. در مواردی که شانکروئید همراه با بیماری‌های دیگری مانند HSV باشد، ممکن است که پماد آسیکلوویر هم همراه با هر یک از داروهای خوراکی در نظر گرفته‌ شود.

اگر می‌خواهید که این بیماری را در منزل درمان کنید، باید به خاطر داشته‌باشید که روش‌های درمانی خانگی باید در کنار روش‌های درمانی دارویی قرار بگیرند.

درمان خانگی شانکروئید

اگر می‌خواهید که این بیماری را در منزل درمان کنید، باید به خاطر داشته‌باشید که روش‌های درمانی خانگی باید در کنار روش‌های درمانی دارویی قرار بگیرند. این بیماری اگر بدون درمان دارویی و به تنهایی و با روش‌های خانگی درمان شود، می‌تواند مشکل‌ساز شود. روش‌های درمان خانگی که همراه با مصرف آنتی‌بیوتیک مورد استفاده قرار می‌گیرند، شامل موارد زیر هستند:

• تا زمانی‌که دوره‌ی درمان شما کامل می‌شود، از سکس خودداری کنید. همچنین این دوری از سکس تا زمانی‌که زخم باز دارید، باید ادامه پیدا کند.

• زمانی‌که ناحیه‌ی آلوده و دارای زخم را لمس می‌کنید، دستان خود را بشویید و جایی را لمس نکنید.

• می‌توانید به آرامی ورم زخم‌ها را فشار دهید و می‌توانید چرک را تخلیه کنید. اما معمولا بیمارانی که داروهای آنتی بیوتیک را مصرف می‌کنند به درمان پاسخ می‌دهند و نیازی به انجام کار اضافه‌ای ندارند. تخلیه‌ی زخم‌ها در درمان دارویی موفق نیاز نیست.

درمان گیاهی شانکروئید

شانکروئید بیماری نیست که بتوانید آن را با روش‌های گیاهی و درمان‌های خانگی، به تنهایی، درمان کنید. برای درمان این بیماری باید حتما از روش‌های دارویی استفاده کنید. درمان با آنتی‌بیوتیک روشی ضروری برای درمان موفق شانکروئید است و هیچ روش دیگری برای درمان این بیماری وجود ندارد.

عوارض شانکروئید چیست؟

یکی از مهم‌ترین عوارضی که شانکروئید دارد این است که راه را برای بیماری‌های دیگر باز می‌کند. متاسفانه این بیماری اگر درمان نشود و به حال خود رها شود، می‌تواند راه را برای انتقال HIV تسهیل کند و ابتلا به این بیماری را تسریع کند. بنابراین اگر می‌خواهید که سلامت شما حفظ شود، بهتر است که این بیماری را درمان کنید و بهداشت فردی و بهداشت جنسی خود را بیش از پیش رعایت کنید.

آيا می توان از شانکروئید پیشگیری کرد؟

خوشبختانه با رعایت بهداشت جنسی می‌توانید از انتقال این بیماری پیشگیری کنید. برای اینکه به این بیماری مبتلا نشوید، باید سکس با کاندوم داشته‌باشید. همچنین به خاطر داشته‌باشید که رفتارهای پرخطر می‌تواند در ابتلا به این بیماری موثر باشد. اگر می‌خواهید که از این بیماری جان سالم به در ببرید، باید به خاطر داشته‌باشید که داشتن سکس با شریک جنسی پرخطر می‌تواند بسیار خطرناک باشد.